Van natuurlijke klimaatwisselingen naar menselijke opwarming?

Spelen met vuur

Is het probleem van de huidige klimaatopwarming dan echt zo ingrijpend, de ijstijden in het nabije verleden waren toch ook geen kinderspel? Ook de zeespiegel fluctueerde in het verleden enorm. In de warme tijd vóór de laatste ijstijd lag de zeespiegel zelfs 6 meter hoger dan nu.
Dat klopt allemaal, maar de mens speelt wel met vuur, want de plotselinge verhoging van het CO2 gehalte is nog nooit eerder vertoond, we kunnen wat dat betreft niet leren uit het verleden en dat maakt de toekomst behoorlijk onvoorspelbaar.

Versterkt broeikaseffect

Sinds de industriële revolutie heeft de mensheid door de intensievere landbouw, ontbossing, productie van cement en de verbranding van fossiele brandstoffen, zoals hout, veen, bruinkool, steenkool, olie en gas in circa 200 jaar tijd grote hoeveelheden CO2 de lucht in gebracht die over een periode van honderden miljoenen jaren in de aardkorst waren opgeslagen.

Er zijn slechts enkele natuurlijke processen, zoals grote meteorietinslagen en vulkaanexplosies, die de impact hiervan enigszins kunnen evenaren.

Bij de natuurlijke afwisseling van ijstijden en warme tijden varieert het CO2 gehalte van 180-280 ppm (parts per million), terwijl het CO2 niveau in 2020 al 415 ppm bedroeg.

Dit niveau komt ongeveer overeen met dat van 3 miljoen jaar geleden, toen de zeespiegel 25 meter hoger lag dan nu en het gemiddeld 2-4 graden °C warmer was. Zeewater temperaturen waren tot 7 graden °C hoger, en het landijs van Groenland afwezig.

Ondanks het even hoge CO2-gehalte als 3 miljoen jaar geleden is de temperatuur momenteel slechts met 1 graad °C gestegen, het zeewater met 0,3 graad °C en de zeespiegel slechts met 25 centimeter.

De grote vraag is hoe het samenspel van andere factoren en terugkoppelingsmechanismen de uiteindelijke temperatuur op aarde zal bepalen.

Door de extra warmte zou het glaciale ijs van Groenland en Antarctica in versneld tempo kunnen afsmelten en zouden we na een lange vertragingsperiode uiteindelijk in min of meer dezelfde omstandigheden als 3 miljoen jaar geleden terecht kunnen komen. Een zeespiegelstijging van 25 meter zou in dat geval uitgestrekte dicht bevolkte kustgebieden onbewoonbaar maken.
Aan de andere kant zou de intrede van een nieuwe ijstijd net zo goed desastreus zijn voor de mensheid; grote delen van Europa en Noord-Amerika zouden dan bedekt raken met kilometer dikke ijskappen en andere gebieden overgaan in steppen en woestijnen. Ook dan zouden vele dicht bevolkte regio's onbewoonbaar worden.

No-regret maatregelen
Wat het zal worden is zeer onzeker omdat we geen vergelijkingsmateriaal uit het verleden hebben.
Hoe de vertragende of versterkende factoren uiteindelijk gaan uitpakken weten we niet.
Omdat maatregelen om de opwarming tegen te gaan ook goed zijn voor de gezondheid van mens en milieu zouden we hier vol op moeten inzetten.
Is het niet voor het klimaat, dan wel voor onze gezondheid en milieu; hieronder een compilatie: